Ouwe Rockers Onverwoestbaar!

OUWE ROCKERS ONVERWOESTBAAR

Een spectaculaire stunt met een ontploffende auto voor de videoclip van 'Burning Stuntman', Barry Hay heeft er geen moeite mee, bijna vijftig of niet.

Rock 'n Roll moet wel een levenslange verslaving zijn. Middelbare mannen als de Stones weten van geen ophouden en ook Neêrlands rock-trots Golden Earring (allemaal bijna-vijftigers) gaat er nog steeds ouderwets tegenaan. Wat bezielt hun? Op de set van hun nieuwste, spectaculaire videoclip vroeg onze verslaggever het aan Barry Hay. Het antwoord: wat is er nou leuker?

't Is wat, met dat 'Haagsche beatbandje' Golden Earring. Dik dertig jaar bezig al en keer op keer weten ze zichzelf opnieuw uit te vinden. Gaan onverstoorbaar door met het maken van platen, clips en het geven van concerten. De 29ste cd alweer komt er aan. Naked II is het vervolg op het zo succesvolle eerste deel The naked truth; beide registraties van de unplugged theatertournee die de groep de afgelopen jaren ondernam en waarbij de bekende hits in een akoestisch jasje werden gestoken. Drie van de vier naderen nu angstig dicht de vijftig, maar gelukkig voor hen zijn er inmiddels in de popmuziek voorbeelden te over dat die leeftijd geen be letsel hoeft te zijn om op een poppodium rond te springen. Wat bezielt je, om maar door te gaan, te knokken voor dat ene hitje, de gunsten van je fans. Hoe hou je het vol?

Barry Hay grijnst z'n breedste grijns, prakt wat op z'n bord en zegt: „Ik heb ook wel eens aan mijn tandarts gevraagd: Hoe hou je het vol? Het lijkt me geen pretje als iemand z'n muil open doet en jij daar een rotte kies uit moet trekken. Ik begreep op een gegeven moment wel waarom-ie een kapje voor z'n neus ging dragen, haha. Oké, serieus nu. 't Is vrij simpel. Het heeft alles met gedrevenheid te maken. Bovendien is het heel erg leuk om voor een zaal te spelen. 1500 man die uit hun dak gaan, dat is heel erg dankbaar."

Het bord vol sla, hete kip en rijst dat de 49-jarige Earring-zanger voor zichzelf heeft opgeschept tijdens de lunch op het zonnige terrein van First Floor-filmprodukties in Almere, smaakt 'm uitstekend. Het gaat dan ook prima met de Hagenaar. In de met bloedstollende stunts gevulde videoclip bij de hitsingle Burning Stuntman, die onder regie van Dick Maas her en der op het enorme, Amerikaans aandoende filmterrein wordt opgenomen, mag hij de rol van de verlopen stuntman Alonzo spelen en hij kwijt zichmet jeugdig enthousiasme van die taak. Nee, als hij dan toch iets negatiefs moet verzinnen, komt hij niet verder dan het lastige jeuken van de opgespoten stoppelbaard.

Hoezo oud? Als Golden Earring (v.l.n.r. gitarist Rinus Gerritsen, drummer Cesar Zuiderwijk, zanger Barry Hay en gitarist George Kooymans) op de planken staat, spat de energie van het podium af. Daar kunnen hun kleinkinderen straks een voorbeeld aan nemen!

Toch blijft de vraag knagen hoe lang he, dan nog acceptabel is voor jezelf. „Dat zal dan te maken hebben met kaal en dik worden", zegt hij, veelbetekenend naar uw verslaggever kijkend. „Dat is voor mij het criterium. Want intussen ga ik wel steeds beter zingen. Ik heb duidelijk gemerkt dat ik nu beter zing dan twee jaar geleden. En het is heel fijn om dat te ontdekken. Kooymans speelt beter gitaar dan-ie twee jaar geleden deed."

„Hij zegt dat alleen maar omdat ik erbij zit", grijnst de net aangeschoven gitarist.

,.Nee hoor, dat vind ik echt. Bovendien is zoiets prettig om te merken. Want zodra je doorkrijgt dat je aan het degenereren bent, het allemaal minder wordt en je reuma of spit krijgt en in een rolstoel de Büh-ne opgeduwd moet worden, ja, dan kun je er vraagtekens bij gaan zetten. Als ik na twee uur show gereanimeerd moet worden omdat ik fysiek in de problemen ben geraakt, dan is het tijd om wat rustiger werk te gaan zoeken. Maar dat is nog niet het geval!" Voor de zekerheid klopt Barry het op de plastic tafel af...

Als je dat maar op tijd kunt erkennen, nietwaar? ..Zeker, maar gelukkig is de interne controle groot". lacht de zanger. „Ieder van ons weet dat we het beste als collectief functioneren en snapt dondersgoed dat we er met ons hoofd bij moeten blijven."
Dat zal dan ook de reden zijn waarom het al meer dan dertig jaar goed gaat met Neêrlands beroemdste rockband.

Hay: ..Omdat we vanaf het begin alles samen hebben meegemaakt. Ik hoorde laatst iemand zeggen: de Earring, die gasten zijn zo onwijs gedisciplineerd. Dat speelt ook een grote rol. Onze codes zijn: afspraken nakomen en op tijd zijn. Golden Earring is een goed geoliede machine. Dat is best prettig, weetje dat? Als je wel eens een uitstapje maakt, naar een andere groep of zo, dan heeft dat op dat moment z'n charme, omdat het zo'n puinhoop is. Maar als je dan de volgende dag weer in je eigen groepje staat, is het altijd weer een verademing dat het zo goed klikt en op rolletjes loopt."

Alles hebben ze meegemaakt, van wereldwijd hitsucces tot relatieve anonimiteit. En toch kunnen ze zich telkens weer motiveren, houden een doel. „Weer eens een internationale hit scoren bijvoorbeeld". legt Barry Hay uit. „Maar ja, verleden jaar riep ik ook dat ik het leuk zou vinden om weer eens in eigen land een hit te scoren en ook dat valt niet mee. Het blijft een kansspel, je moet mazzel hebben. En een goed liedje natuurlijk. We hebben onze hoop gevestigd op onze volgende cd." Een plaat die, zo verklapt Barry, al half af is, volledig elektrisch zal zijn en hen weer aan de top zal moeten brengen.

Regisseur Dick Maas (uiterst links) kijkt toe bij
de opname van een scène uit de clip.

Kooymans vult aan: „Het zou me ook niet verwonderen als we weer eens scoren. Hoe langer je maar door blijft gaan, hoe meer kans je maakt, haha. En als het je bovendien al een paar keer is overkomen, is het niet onlogisch dat het je nog een keer gebeurt."

Barry: „Het klopt nu ook allemaal, de cirkel is rond. We zijn ooit begonnen als popbandje, maar toen we vonden dat we niet serieus werden genomen, werden we ruiger, de muziek steviger. The Golden Earrings werd Golden Earring, dat vonden we mannelijker. Maar als je naar Burning Stuntman luistert, dan hoor je een regelrechte popsong. We zijn weer terug bij het begin. En zolang die zalen maar volzitten, zullen we altijd doorgaan; dat doe je niet als er maar twintig man voor je neus staan. Dat die zalen volzitten, is onze eigen verdienste, daar hebben we enorm in geïnvesteerd. Stoppen er een hoop centen in, kleden het mooi aan. De fans weten dat ze vakwerk krijgen en blijven daarom terugkomen.

Dan wordt Barry door de opnameleider tot de orde geroepen. Na nauwelijks een half uurtje rust moet hij zich weer in de rol van Alonzo inleven. Hij doet dat met alle liefde van de wereld. ,.'t Is net een speeltuin dit; een poppenkast voor volwassenen", zegt hij snel nog. „Iedereen speelt mee en niemand moppert als ze lang moeten wachten. Mensen veranderen als ze aan een film mogen meedoen, dan gebeurt er iets met ze. Ik heb dat ook. Vind het fantastisch om in de rol van iemand anders te kruipen en in zo'n minispeelfilm te acteren. Heel wat beter dan zo 'n clip waarin een groep in een stadion vol met mensen staat en iedereen uit z'n dak gaat. Dan gaat zo'n bandje op tournee en staat er maar 200 man in de zaal. Dat vind ik zo triest! Nee, dan liever dit. Nou, nog effe m'n tanden stoken en dan kunnen we weer!"

Telegraaf Weekeinde - 11 oktober 1997
Tekst: Ron Peereboom Voller
Fotografie: Michel Linssen